DOBRZE POWIEDZIANE
Nie jesteśmy językowymi purystami, ale dostrzegamy postępujące zubożenie naszego języka obejmujące wszystkie grupy społeczne. Wraz z rozwojem kultury masowej nasiliły się w ostatnich latach zjawiska degradacji kultury i języka polskiego. Przyczynia się do tego także postępujący rozwój elektronicznych środków komunikacji. W środkach masowego przekazu - w telewizji i w radiu, w prasie i w Internecie w filmach, piosenkach - wszędzie widać wyraźnie upadek języka i obyczaju.
Szczególnie niepokojącym zjawiskiem jest wulgaryzacja języka i lekceważenie kultury narodowej. Jesteśmy świadkami wprowadzania do przestrzeni publicznej zwrotów prymitywnych i obraźliwych, niegodnych Polaka.
Profesorowie i wykładowcy wyższych uczelni podkreślają, że w wyniku obniżania wymagań edukacyjnych w zakresie języka polskiego i historii narodowej, zanika znajomość przeszłości oraz umiejętność poprawnego mówienia i pisania w ojczystym języku. Socjologowie zwracają natomiast uwagę, że istnieje wprost proporcjonalna zależność między agresją słowną i wulgaryzacją języka a przemocą fizyczną i wulgarnością zachowań.
Nie chcemy wracać do wytartego już dziś stwierdzenia Mikołaja Reja "iż Polacy nie gęsi", nie chcemy, by ludzie kojarzyli nas ze zmurszałymi szkolnymi ławami, uczelnianymi katedrami i ciemnymi bibliotecznymi korytarzami. Przeciwnie. Sądzimy, że język, jako żywa tkanka, musi się rozwijać i nieustannie ewoluować, szczególnie ekspansywnie w takich dziedzinach jak informatyka, biznes, ekonomia, polityka. Zależy nam na tym, by także ludzie niezwiązani zawodowo z językiem polskim, niebędący polonistami, redaktorami, dziennikarzami ani pisarzami, nauczyli się, że warto o poprawną polszczyznę dbać w swoich firmach, na swoich stronach internetowych i podczas np. spotkań biznesowych.
Język kształtuje nasze relacje z innymi ludźmi, a przecież wszyscy chcemy, by były one jak najlepsze. Język jest potężnym narzędziem negocjacyjnym, reklamowym, biznesowym, jest medium porozumiewania się. Może on nasz wizerunek poprawić, może mu też zaszkodzić. Niech więc mówienie na co dzień pięknym językiem polskim stanie się troską nas wszystkich, a szczególnie osób publicznych na każdym poziomie i stanowisku. Od gminnego samorządu do ministerstwa, a szczególnie w mediach. Zależy nam na tym, by Polacy wypracowali w sobie nawyk dbania o poprawną polszczyznę. By umieli zadawać pytania, by mieli wątpliwości, by zastanawiali się czasem nad tym co mówią i w jaki sposób. Najwyższa pora zadbać o kulturę naszego języka ojczystego. Niech wszystko będzie dobrze powiedziane!